De onzichtbare vrouwen van Uganda

Het is de zomer van 2018. Zodra de zon opkomt, wordt het landschap voorzien van een gouden gloed en starten jonge meisjes en vrouwen met de dagelijkse werkzaamheden. Op de uitgestrekte velden vormen kleurige schimmen een rechte lijn om de oogst te verzamelen. De pasgeboren baby’s in dromenland, niet gewaar van de ogenschijnlijke vredige omgeving, op de sterkte rug van moeder of zus. Door de aanhoudende droogte is de opbrengst minimaal. Er is geen tijd te verliezen.

Onderweg naar geluk

Een gezin met moeder, vader en vier kinderen, is na het ochtendgloren als vanzelfsprekend uiteen gegaan. Zonder woorden en zonder emotie weet iedereen wat er verwacht wordt. Een nieuwe dag overleven, grotendeels alleen. Het huishouden wordt gedaan, baby’s verzorgd, de oudsten verkopen de schrale opbrengst van fruit en maïs op de lokale markt. Kilometers verderop wordt bodemwater opgepompt uit een waterput, omringt door meisjes in alle leeftijden. Met eelt op de handen en een emotieloos gezicht gaat ieder haar weg. De volle jerrycan vakkundig op het hoofd geplaatst. De drie geitjes en twee runderen worden uiterst zorgvuldig beschermd en verzorgd. Letterlijk en figuurlijk een houvast naar een beter leven. De avond valt en de horizon kleurt dieprood.

Vasthouden aan de toekomst

Uitgeput maar gesterkt door de Ugandese schillings in haar hand, loopt een dochter huiswaarts. Thuis aangekomen ziet ze haar moeder verkrampt in een grote pan roeren. De luchtbellen in de maïspap worden groter. Hongerig staan haar broertjes en zusjes in de rij. Haar vader heeft ze heel de dag niet gezien of gesproken. Heel even sluit ze haar ogen en droomt ze over het volgen van een studie, een kleurrijk uniform en praten met vriendinnen. Met een hand over haar ogen onderdrukt ze enige emotie. Het eten is klaar en vader strompelt binnen. Een indringende geur vult de hut. Niemand zegt wat. Even lijken ze op een gelukkig gezin. Dan gebeurt er iets wat al veel vaker is gebeurd. Te vaak. De nacht zorgt voor een diepzwarte omgeving met sterren als kleine lichtpuntjes. Geen tijd te verliezen, morgen weer een dag om te overleven. Hopelijk gaat het regenen vannacht.

Samen staan we sterk

Geweld tegen vrouwen is een sociaaleconomisch probleem in heel Uganda. Er is sprake van armoede, werkeloosheid en trauma’s. Tradities versterken deze problemen. Seksueel geweld, zoals kindhuwelijken en vrouwenbesnijdenis, zit diepgeworteld in de lokale cultuur. Lokale mensen met een missie werken hard aan een maatschappij zonder geweld. Zij geven meisjes en vrouwen in Uganda een stem. Samen willen zij geweld voorkomen, slachtoffers hulp bieden en de bewustwording rondom deze thema’s vergroten.